Rasyonellik, felsefi açıdan akılcılık anlamına gelmektedir. Rasyonel karar alma süreci ise bireylerin kendilerine en yüksek faydayı sağlayacak seçimleri yapma sürecidir. Finansal açıdan rasyonellik, yatırım kararlarında duygu ve yanlılıklarından arınarak, en yüksek faydaya ulaşma amacıyla yatırım kararları almaktır. Diğer bir ifade ile rasyonel yatırımcı, yatırım kararlarında maksimum faydayı hedefler ve bunun için de yatırım alternatiflerini yalnızca risk ve getirilerine göre değerlendirir. Aynı risk seviyesinde en yüksek getiriyi sağlayan seçenek ve aynı getiri seviyesinde en düşük risk taşıyan seçenek finansal açıdan rasyoneldir. Ancak yatırımcının hangi risk seviyesini tercih edeceği, tamamen riske duyarlılığı ile ilgilidir. Yüksek risk almayı seven ve riskten kaçınan yatırımcılar arasında rasyonalite açısından bir çelişki yoktur. Davranışsal finans alt disiplini ise insanın rasyonel olmasına itiraz ederek, yatırımcıların duygusal olduklarını önesürer.

Finansal okuryazarlık, ömür boyu finansal refah sahibi olmak için, mali kaynakların etkin yönetilmesini sağlayacak bilgi ve becerileri kullanma yeteneğidir. 2008 mortgage krizi bize, kötü bir finansal kararın beklenmedik bir şekilde, çok geniş bir alanı etkileyecek sonuçlar doğurabileceğini göstermiştir. Bu nedenle de finansal okuryazarlık konusunda çalışmalar kriz sonrasında önem kazanmıştır. Finansal okuryazarlık, bireylerin alacakları finansal eğitim ile kendi bütçelerini oluşturmasını, gelir ve giderlerini yönetmesini, birikim yapmasını ve bu birikimlerini rasyonel bir biçimde yatırıma dönüştürmesini amaçlar.

Finans paranın nasıl yönetileceği ve gerekli fonun nasıl sağlanacağı konularını içeren ana alandır. Firmaların, bireylerin ve devletlerin faaliyetlerini ve projelerini gerçekleştirmek için kaynağa, diğer yandan ise bulunan kaynağın varlık ve projelere tahsis edilme ihtiyacı vardır. Finans, bir yandan bu kaynağın temini, bir yandan bulunan fonların varlıklara dağıtımı ve yeniden yatırılması ile ilgilenmektedir.